|
Al Diana fidelo nin ligas, ĉasta geknaba rond', nun Dianan adore ni ĉastaj, kantu, geknaboj. Latonia, vi granda ĝerm' de plejgranda Jupitro, vin naskis via patrino sub arb' oliva ĉe Delos, ke estrino vi estu de ĉiu monto, de verda bosk', densarbare kaŝita val', murmuranta rivero. Helpas vi en akuŝdolor', ho Lucina, ĉe vojkruciĝ' vin Trivia potenca, vin luman Luna ni nomas. Jarmezure vi, ho Diin', marŝas sur la monata voj', dom' modesta de kamparan' plenas per vi de fruktoj. Kiu ajn via nomo vin plaĉas, estu glorata, kaj prakutime, de Romulus benu riĉe la genton. |